Het Technisch Weekblad stelt op 1 april bij monde van recycle-technoloog Maarten Bakker (TU Delft) vast met hoogleraar polymeerchemie Katja Loos, dat windmolenbladen het duurzame afvalprobleem zijn van de nabije toekomst, een ‘koolstofvezelrecycleramp’. De koolstofvezel waarmee de enorme wieken met benodigd laag gewicht zijn te maken, die kun je niet duurzaam hergebruiken.
Bakker stelt
‘De conventionele thermosets kun je niet smelten’, zegt Bakker. ‘En als je de matrix eraf brandt, dan brandt de koolstofvezel mee.’ Wat wél werkt, althans enigszins, is pyrolyse. Zulke ‘verbranding zonder zuurstof’ vernietigt de vezel niet.
‘Maar dat is duur, niet milieuvriendelijk en door de hoge temperatuur verliezen de vezels sterkte’, zegt Bakker. ‘Je kunt ze dan alleen nog gebruiken in low end applicaties. Zaten ze eerst in een Ferrari, dan zie je ze daarna bijvoorbeeld terug in een soort cement.’
Loos stelt:
‘Van de 170.000 ton die wereldwijd jaarlijks wordt geproduceerd, wordt bijna niks gerecycled’, zegt hij. ‘Er komt pas ophef over als we straks over het materiaal struikelen.’ Loos ziet dat dit laatste al praktisch het geval is, maar is wel iets positiever gestemd. ‘Als je richting de Eemshaven gaat, dan struikel je nú al bijna over stapels windmolenbladen’, zegt ze.
Daarmee bevestigen zij wat ik al eerder voor Windpark Fryslan berekende. Dat het schroot van Anne de Groot, woonachtig aan het Klutenpad 14 te Creil (Noord Oost Polder) voor een afvalprobleem zorgt van 8000 ton niet-recyclebaar windturbineblad-afval.
Die berekening baseerde ik op een artikel uit Waste Management uit 2017.
Dus zal Anne de Groot al dat afval dan in zijn achtertuin aan het Klutenpad 14 te Creil opslaan? Of kunnen we ze opslaan in de achtertuin van de ambtenaar die zijn vergunningen regelde, bij Meindert Smallenbroek aan de Effathalaan 40 te Voorburg?
Moeten we alsmaar het credo ‘iedereen verantwoordelijk dus niemand, en uiteindelijk de gemeenschap’ in de lucht houden, als duidelijk aanwijsbare kwaaddoeners verantwoordelijk zijn? Het zijn immers niet de politici die regeren, maar bedrijven, hun eigenaren en daarmee verweven ambtenarij.
Windpark Fryslan levert 15 jaar stroom met SDE+-subsidie (1,2 miljard euro gemeenschapsgeld) voor Eneco, die dat dan in groene certificaten doorverkoopt aan Amazon.
Er is geen enkele morele of legitieme reden waarom de gemeenschap voor Eneco en Amazon een belastingkadootje van meer dan 1 miljard euro moet doneren. Of is dat nu de kern van ‘verduurzaming’, die creatie van megabedrijven als verlengstuk van overheden en vice versa?
Zie ook de Epoque 11, over SDG Doel 7: ‘Schone Energie een smerig zaakje’…, en bestel dat standaardwerk over de 2030 Agenda bij Uitgeverij de Blauwe Tijger. Over het politiek programma van het Kaag-Rutte-kabinet van komende jaren.
Bron: https://www.interessantetijden.nl/
Een gedachte over “Windpark Fryslan 8000 ton niet recyclebaar afval”
Weten ze dat bij bijvoorbeeld de Gemeentes Renswoude en Utrechtse Heuvelrug en is / word daar bij de besluitvorming rekening mee gehouden? Tenslotte zet het de zogenaamde duurzaamheid van de windmolen parken in een ander daglicht!